ذهن باید باکره باشه واسه نوشتن . بکر و تازه و دست نخورده .باید حرف دلشو بزنه .باید خودش باشه . باید حرف خودشو بزنه با صدای خودش.تمام کتبأیی که تا الان خوندی ببند.اگه دنبال سبک و سیاق نوشتنی وسط نوشتههای دیگه باید بگم ته اون چیزی که مینویسی خودت نیستی.اگر هم لا به لای نوشتههای دیگه دنبال مطلب و سوژه واسه نوشتن میگردی پس بدون چیزی واسه گفتن نداری .بذار توباشی و یه حرف تازه ، حتا اگر یه خط، حتا اگر یه جمله. یه حرف .ولی بذار خودش باشه . یه چیزی هست که توی میدونی و بقیه نمیدونن . یه چیزی هست که تو حس میکنی و بقیه حس نمیکنن . اصلا یه چیزی هست شبیه همه چیزای دیگه ولی تو یه جور دیگه حس میکنی . همونو میگم همونه خودشه قسمت بکر ذهن تو که شبیه هیچ کس دیگه هیچ حرف دیگه و هیچ نوشته دیگه نیست غیر از خودش